کَادَ اَلْفَقْرُ أَنْ یَکُونَ کُفْراً

بسم الله الرحمن الرحیم
تو کارِ نوشتن مقاله بود. سنتز و غیرِ سنتز فرقی نمیکرد براش
خیلی آدم مذهبی ای نبود.
روزی میخورد از این راه. راهی که اسمش بود غیر قانونی. و من ترجیح میدادم سراغ رزقایی که معلوم نیست چجوریه نرم.
باهم توی اورژانس که بودیم سر حرف باز شد و گفت و گفت.
گفت که پدرش امکان کسب درامد برای خونواده رو نداره.
گفت که اونه که داره کسب درامد میکنه.
گفت اونه که جهیزیه خواهرش رو جور کرده و الان داره سیسمونی برای خواهرش میخره.
گفت و گفت.
گفت و شن

وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ۸۷

و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتى نداریم تا در [دل] تاریکیها ندا درداد که معبودى جز تو نیست منزهى تو راستى که من از ستمکاران بودم (۸۷)

240-  و من کلام له (علیه السلام)> قاله لعبد الله بن العباس و قد جاءه برسالة من عثمان و هو محصور یسأله فیها الخروج إلی ماله بینبع ، لیقل هتف الناس باسمه للخلافة، بعد أن کان سأله مثل ذلک من قبل ، فقال علیه السلام <یَا ابْنَ عَبَّاسٍ ، مَا یُرِیدُ عُثْمَانُ إِلَّا أَنْ یَجْعَلَنِی جَمَلًا نَاضِحاً بِالْغَرْبِ أَقْبِلْ وَ أَدْبِرْ بَعَثَ إِلَیَّ أَنْ أَخْرُجَ ثُمَّ بَعَثَ إِلَیَّ أَنْ أَقْدُمَ ثُمَّ هُوَ الْآنَ یَبْعَثُ إِلَیَّ أَنْ أَخْ�

بسم الله الرحمن الرحیم 
عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ 
وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ
وَ اللَّهُ یَعْلَمُ 
وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ

محتاجم به دعایتان، دعایی که برادر برای برادر !!

«٢٣٧»وَ إِنْ‌ طَلَّقْتُمُوهُنَّ‌ مِنْ‌ قَبْلِ‌ أَنْ‌ تَمَسُّوهُنَّ‌ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ‌ لَهُنَّ‌ فَرِیضَةً‌ فَنِصْفُ‌ ما فَرَضْتُمْ‌ إِلاّ أَنْ‌ یَعْفُونَ‌ أَوْ یَعْفُوَا الَّذِی بِیَدِهِ‌ عُقْدَةُ‌ النِّکاحِ‌ وَ أَنْ‌ تَعْفُوا أَقْرَبُ‌ لِلتَّقْوى‌ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ‌ بَیْنَکُمْ‌ إِنَّ‌ اللّهَ‌ بِما تَعْمَلُونَ‌ بَصِیرٌ و اگر زنان را قبل از آمیزش طلاق دهید،در حالى که براى آنها مهریه تعیین کرده‌اید،نصف آن

یه چیزی بگم و تموم دیگه : 
یا رَبِّ اِنَّ لَنا فیکَ اَمَلاً طَویلاً...
حرف این یکی دو روزه نیست ... ما یه امید طول و درازی در تو بستیم خداجون... امیدمون رو ناامید نکن ...
پ.ن:(البته میدونم نمیکنی)
درگوشی:إِنَّ لَنَا فِیکَ رَجَاءً عَظِیما عَصَیْنَاکَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتُرَ عَلَیْنَا وَ دَعَوْنَاکَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتَجِیبَ لَنَا فَحَقِّقْ رَجَاءَنَا
 ببین همون وقتم که داریم نافرمانی میکنم بازم امیدمون به تویه که ببخشی و نادید�

وَ اللَّهُ یُریدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَ یُریدُ الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمیلُوا مَیْلاً عَظیماً (27)
خدا مى ‏خواهد تا بر شما ببخشاید؛ و کسانى که از خواسته‏ ها[ى نفسانى‏] پیروى مى‏کنند مى‏ خواهند شما دستخوش انحرافى بزرگ شوید.

1398-10-29
مفهوم دشمن از منظر قرآن
کتاب دشمن شناسی صفحه 3 ( انتشارات انقلاب اسلامی ) از بیانات رهبری در صحن آستان قدس رضوی 1373/1/1 .



خدا مى‏خواهد تا بر شما ببخشاید؛ و کسانى که از خواسته‏ها[ى نفسانى‏] پ�

وَ اللَّهُ یُریدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَ یُریدُ الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمیلُوا مَیْلاً عَظیماً (27)
خدا مى ‏خواهد تا بر شما ببخشاید؛ و کسانى که از خواسته‏ ها[ى نفسانى‏] پیروى مى‏کنند مى‏ خواهند شما دستخوش انحرافى بزرگ شوید.

1398-10-29
مفهوم دشمن از منظر قرآن
کتاب دشمن شناسی صفحه 3 ( انتشارات انقلاب اسلامی ) از بیانات رهبری در صحن آستان قدس رضوی 1373/1/1 .



خدا مى‏خواهد تا بر شما ببخشاید؛ و کسانى که از خواسته‏ها[ى نفسانى‏] پ�

وَ قَالَ (علیه السلام): الْإِیمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَیْثُ یَضُرُّکَ عَلَى الْکَذِبِ حَیْثُ یَنْفَعُکَ، وَ أَلَّا یَکُونَ فِی حَدِیثِکَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِکَ، وَ أَنْ تَتَّقِیَ اللَّهَ فِی حَدِیثِ غَیْرِکَ.
لّا یَکُونَ فِى حَدِیثِکَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِکَ: سخنت بیش از عملت نباشد.حَدِیثُ الْغَیْر: سخن گفتن در باره دیگران، مقصود غیبت و افتراء و... است.
نشانه هاى ایمان (اخلاق اجتماعى):و درود خدا بر او، فرمود: نشانه ایمان آن است که راست

الامام امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
عِبَادَ اللَّهِ زِنُوا أَنْفُسَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِیقِ الْخِنَاقِ وَ انْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ السِّیَاقِ وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ یُعَنْ عَلَی نَفْسِهِ حَتَّی یَکُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ غَیْرِهَا لَا زَاجِرٌ وَ لَا وَاعِظٌ.
بندگان خدا، خود را بسنجید قبل از آنکه مورد سنجش قرا

همچنین میتوانید دیدن کنید از :
دعای سلامتی امام زمان - اللهم کن لولیک
دعای فرج – دعای الهی عظم البلاء
متن عربی روایت دعای اللهم عجل لولیک الفرج :
فَلَاحُ السَّائِلِ، وَ مِنَ الْمُهِمَّاتِ مَنْ یُرِیدُ طُولَ الْبَقَاءِ أَنْ یَکُونَ مِنْ تَعْقِیبِهِ بَعْدَ کُلِّ صَلَاةٍ مَا رَوَاهُ أَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَی عَنْ أَبِی الْحُسَیْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقُوبَ الْعِجْلِیِّ الْکِسَائِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ �

215-  و من دعاء له (علیه السلام)> کان یدعو به کثیرا <الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُصْبِحْ بِی مَیِّتاً وَ لَا سَقِیماً وَ لَا مَضْرُوباً عَلَی عُرُوقِی بِسُوءٍ وَ لَا مَأْخُوذاً بِأَسْوَإِ عَمَلِی وَ لَا مَقْطُوعاً دَابِرِی وَ لَا مُرْتَدّاً عَنْ دِینِی وَ لَا مُنْکِراً لِرَبِّی وَ لَا مُسْتَوْحِشاً مِنْ إِیمَانِی وَ لَا مُلْتَبِساً عَقْلِی وَ لَا مُعَذَّباً بِعَذَابِ الْأُمَمِ مِنْ قَبْلِی أَصْبَحْتُ عَبْداً مَمْلُوکاً ظَال�

«٩٠»بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ‌ أَنْفُسَهُمْ‌ أَنْ‌ یَکْفُرُوا بِما أَنْزَلَ‌ اللّهُ‌ بَغْیاً أَنْ‌ یُنَزِّلَ‌ اللّهُ‌ مِنْ‌ فَضْلِهِ‌ عَلى‌ مَنْ‌ یَشاءُ مِنْ‌ عِبادِهِ‌ فَباؤُ بِغَضَبٍ‌ عَلى‌ غَضَبٍ‌ وَ لِلْکافِرِینَ‌ عَذابٌ‌ مُهِینٌ‌ 
چه بد است آنچه که خویشتن را به آن بفروختند که از روى حسد،به آیاتى که خدا فرستاده بود کافر شدند(و گفتند:)که چرا خداوند از فضل خویش بر هرکس از بندگانش که بخواهد،(آیاتش را)نازل مى‌کند.پس به ق�

سلام       

                                 بسم الله الرحمن الرحیم
 
وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِی الْأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ یَفْتِنَکُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا ۚ إِنَّ الْکَافِرِینَ کَانُوا لَکُمْ عَدُوًّا مُبِینًا ١٠١
و هنگامی که در روی زمین سفر می کنید، اگر بترسید که کافران به شما آسیب و آزار رسانند، بر شما گناهی نیست که از نمازها [یِ چهار رکعتی خود، دو رکعت] بکاهید؛ زیرا کافران همو�

 
...عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
«إِنْ‏ قَدَرْتُمْ‏ أَنْ‏ لَا تُعْرَفُوا فَافْعَلُوا وَ مَا عَلَیْکَ إِنْ لَمْ یُثْنِ النَّاسُ عَلَیْکَ وَ مَا عَلَیْکَ أَنْ تَکُونَ مَذْمُوماً عِنْدَ النَّاسِ إِذَا کُنْتَ مَحْمُوداً عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى...»
 الکافی، ج‏۸، ص۱۲۸
 
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«اگر می‌توانید (طوری رفتار کنید) که شناخته نشوید، این کار را بکنید. این‌که مردم تو را ا

آیه  وَ مِنْ آیٰاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوٰاجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْهٰا وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (روم٢١)مهم ترین آیه ازدواج ‌است و چند پیام‌مهم‌دارد
ادامه مطلب

متن عربی
53-  و من کتاب له علیه السلام کتبه للأشتر النخعی لما ولّاه على مصر و أعمالها حین اضطرب أمر أمیرها محمد بن أبی بکر، و هو أطول عهد کتبه و أجمعه للمحاسن :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ، هَذَا مَا أَمَرَ بِهِ عَبْدُ اللَّهِ عَلِی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ مَالِک بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ فِی عَهْدِهِ إِلَیهِ حِینَ وَلَّاهُ مِصْرَ جِبَایةَ خَرَاجِهَا وَ جِهَادَ عَدُوِّهَا وَ اسْتِصْلَاحَ أَهْلِهَا وَ عِمَارَةَ بِلَادِهَا

«٨٠»وَ لا یَأْمُرَکُمْ‌ أَنْ‌ تَتَّخِذُوا الْمَلائِکَةَ‌ وَ النَّبِیِّینَ‌ أَرْباباً أَ یَأْمُرُکُمْ‌ بِالْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ‌ مُسْلِمُونَ‌ و(خداوند)به شما فرمان نمى‌دهد که فرشتگان و انبیا را ارباب خود قرار دهید،آیا ممکن است،پس از آنکه تسلیم خدا شدید،او شما را به کفر فرمان دهد؟ پیام‌ها: ١-هرگونه دعوت به شرک از سوى هرکس که باشد،ممنوع است.
ادامه مطلب

30-  و من کلام له (علیه السلام)
> فی معنی قتل عثمان و هو حکم له علی عثمان و علیه و علی الناس بما فعلوا و براءة له من دمه <
لَوْ أَمَرْتُ بِهِ لَکُنْتُ قَاتِلًا أَوْ نَهَیْتُ عَنْهُ لَکُنْتُ نَاصِراً غَیْرَ أَنَّ مَنْ نَصَرَهُ لَا یَسْتَطِیعُ أَنْ یَقُولَ خَذَلَهُ مَنْ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ وَ مَنْ خَذَلَهُ لَا یَسْتَطِیعُ أَنْ یَقُولَ نَصَرَهُ مَنْ هُوَ خَیْرٌ مِنِّی وَ أَنَا جَامِعٌ لَکُمْ أَمْرَهُ اسْتَأْثَرَ فَأَسَاءَ الْأَثَرَةَ و

{امام مهدی(عج) در قرآن - شماره 32}
 
«صدای آسمانی» در قرآن
 
عبد الرحمان میگوید به امام صادق(ع) گفتم: دشمنان، ما را سرزنش می کنند و به ما دروغگو می گویند! می گوییم "دو صِیحه (فریاد) آسمانی خواهد بود" می گویند وقتی هر دو آسمانیست پس چگونه فریاد حق از باطل شناخته می شود؟! امام فرمود: «شما چه گفتی؟» عرض کردم هیچ! فرمودند: به آنها بگویید هنگامی که آن فریاد بلند شود هر کس قبل از آن فریاد به آن ایمان آورده، آن را باور و تصدیق می کند؛ مگر خدای تعالی نفرمود:
أف

 
یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ
لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ
اى خدایى که مالک حاجت هاى فقیران و دانا به اسرار خاموشانى
هر سؤالى را همان لحظه مى ‏شنوى و پاسخش را آماده دارى..
 
اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ
اى خدا وعده ‏هاى تو همه صادق و نعمتت فراوان و رحمتت وسیع است..
 
فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَل

به ماجرای عاشورا که نظر می‌کنی، به گفتارها و رفتارهای حضرت سیدالشهدا علیه السلام که نظر می‌کنی، صحنه عاشورا را مالامال از امید به زندگی می‌بینی؛ امید به زندگی، امید به پیروزی و امید به هدایت دیگران.
یکی از جلوه‌های روشن این امید را در چگونگی آرایش نظامی اصحاب سیدالشهدا علیه السلام خواهی یافت. چنان برای نبرد با دشمن نقشه چیده بودند که گویی قرار است با این هفتاد دو نفر سال‌ها با دشمن بجنگند و  چنان منسجمانه خود را آماده جنگ کرده بودند که گ

✍به این سه حقیقت فکر کنیم!
1⃣اینکه خداوند بدون شک تماماعمالمون را می بیند«إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیر»​
2⃣اینکه همیشه، فرشتگانی مجاورمونهستند که ثبت و ضبط می کنندریز و درشت خوب و بدمون رو؛ «رُسُلُنا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُون‏»​
3⃣اینکه اصلاً از کجا معلوم؛شاید بیخ گوشمون نشسته باشدجناب  عزرائیل و صادر شده باشددستور  رفتنمون رو ! «عَسى‏ أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُم‏»
┈┈•✾✾•┈┈

 
...عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
«أَلَا وَ إِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ [قَدْ] نَفَثَ فِی رُوعِی وَ أَخْبَرَنِی أَنْ لَا تَمُوتُ نَفْسٌ حَتَّى تَسْتَکْمِلَ رِزْقَهَا فَاتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَجْمِلُوا فِی الطَّلَبِ وَ لَا یَحْمِلَنَّکُمُ اسْتِبْطَاءُ شَیْ‏ءٍ مِنَ الرِّزْقِ أَنْ تَطْلُبُوهُ بِمَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّهُ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ إِلَّا

به مسجد رفتن و یا اهل کلیسا بودن همیشه نشانه‌ای کامل برای معتقد و باورمند بودن نیست، بلکه باید پایبندی افراد به دینشان مخصوصاً در مواقعی که دنیایشان در معرض آسیب است و یا احساس خطر و یا منفعت می‌کنند مورد توجّه قرار بگیرد.
«أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ»آیا مردم پنداشته‌اند که با گفتن این که ایمان آوردیم رها می‌شوند و هرگز مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟مسأله‌ی امتحان و آزمایش، از جمله م

217-  و من کلام له (علیه السلام)> فی التظلم و التشکی من قریش <اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَعْدِیکَ عَلَی قُرَیْشٍ وَ مَنْ أَعَانَهُمْ فَإِنَّهُمْ قَدْ قَطَعُوا رَحِمِی وَ أَکْفَئُوا إِنَائِی وَ أَجْمَعُوا عَلَی مُنَازَعَتِی حَقّاً کُنْتُ أَوْلَی بِهِ مِنْ غَیْرِی وَ قَالُوا أَلَا إِنَّ فِی الْحَقِّ أَنْ تَأْخُذَهُ وَ فِی الْحَقِّ أَنْ تُمْنَعَهُ فَاصْبِرْ مَغْمُوماً أَوْ مُتْ مُتَأَسِّفاً فَنَظَرْتُ فَإِذَا لَیْسَ لِی رَافِدٌ وَ لَ�

متن و ترجمه‌ی بخش مرور شده از نامه ۳۱ (جلسه ۵)
فإِنَّ خَیْرَ اَلْقَوْلِ مَا نَفَعَ
پس بهترین گفتار آن چیزی است که سود برساند
و اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ خَیْرَ فِی عِلْمٍ لاَ یَنْفَعُ
و بدان که قطعاً هیچ خیری نیست در دانشی که سودی نمی‌رساند
و لاَ یُنْتَفَعُ بِعِلْمٍ لاَ یَحِقُّ تَعَلُّمُهُ
و سودی برده نمی‌شود از دانشی که شایسته نیست آن را فرابگیری
أیْ بُنَیَّ إِنِّی لَمَّا رَأَیْتُنِی قَدْ بَلَغْتُ سِنّاً وَ رَأَیْتُنِی أَزْدَادُ وَهْناً

 
16- حرمت مومن
سِبابُ الْمُوْمِنِ فِسْقٌ وَ قِتالُهُ کُفْرٌ وَ حُرْمَهُ مالِهِ کَحُرْمَهِ دَمِهِ.
دشنام دادن به مومن فسق است، و جنگیدن با او کفر، و احترام مالش چون احترام خونش است.
 
17- فقر جانکاه
اَلْفَقْرُ الْمَوْتُ الاَْکْبَرُ، وَ قِلَّهُ الْعِیالِ اَحَدُ الْیَسارَیْنِ وَ هُوَ نِصْفُ الْعَیْشِ.
فقر و نداری بزرگترین مرگ است! و عائله کم یکی از دو توانگری است، که آن نیمی از خوشی است.
 
18- دو پدیده خطرناک
اَهْلَکَ النّاسَ إِثْنانِ: خَوْفُ ا�

 
مقدمه: خروج حضرت زهرا از بقیع در اثر اعتراض به گریه های حضرت
«حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى قَالَ حَدَّثَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ مَعْرُوفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَهْلٍ النَّجْرَانِیِّ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: الْبَکَّاءُونَ خَمْسَة… وَ أَمَّا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَ�

رَوَیَ الروانْدِی فِی الخَرَائِج: «أَنَّ أُمَّ أَیْمَنَ لَمَّا تُوُفِّیَتْ فَاطِمَةُ حَلَفَتْ أَنْ لَا تَکُونَ بِالْمَدِینَةِ إِذْ لَا تُطِیقُ أَنْ تَنْظُرَ إِلَى مَوَاضِعَ کَانَتْ بِهَا فَخَرَجَتْ إِلَى مَکَّةَ فَلَمَّا کَانَتْ فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ عَطِشَتْ عَطَشاً شَدِیداً فَرَفَعَتْ‏ یَدَیْهَا و قَالَتْ: یَا رَبِّ أَنَا خَادِمَةُ فَاطِمَةَ تَقْتُلُنِی عَطَشاً. فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْهَا دَلْواً مِنَ السَّمَاءِ فَشَرِب

بخشی از خطبه غدیر پیامبر اکرم (ص)
مَعاشِرَالنّاسِ، فَضِّلُوهُ فَقَدْ فَضَّلَهُ الله، وَاقْبَلُوهُ فَقَدْ نَصَبَهُ الله.مَعاشِرَالنّاسِ، إِنَّهُ إِمامٌ مِنَ الله، وَلَنْ یَتُوبَ الله عَلی أَحَدٍ أَنْکَرَ وِلایَتَهُ وَلَنْ یَغْفِرَ لَهُ، حَتْماً عَلَی الله أَنْ یَفْعَلَ ذالِکَ بِمَنْ خالَفَ أَمْرَهُ وَأَنْ یُعَذِّبَهُ عَذاباً نُکْراً أَبَدَا الْآبادِ وَ دَهْرَ الدُّهورِ. فَاحْذَرُوا أَنْ تُخالِفوهُ. فَتَصْلُوا ناراً وَقودُهَا ا�

{مهدویت در قرآن - شماره 10}
(جزء دهم)
«یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون»*۱
امام کاظم(ع) می‌فرماید: خداوند هنگام قیام حضرت قائم، دین حق را بر همه ادیان غالب می‌کند.*۲
خداوند اراده کرده است تا جهان را با نور خود روشن

لَیسَ الْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ؛
إنَّمَا هُوَ نُورٌ یقَعُ فِی‌ قَلْبِ مَنْ یرِیدُ اللَهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی‌ أَنْ یهْدِیهُ.
فَإنْ أَرَدْتَ الْعِلْمَ
فَاطْلُبْ أَوَّلاً فِی‌ نَفْسِکَ حَقِیقَةَ الْعُبُودِیةِ،
وَ اطْلُبِ الْعِلْمَ بِاسْتِعْمَالِهِ، وَ اسْتَفْهِمِ اللَهَ یفْهِمْکَ! 
امام صادق - حدیث عنوان بصری
ادامه مطلب

✅ آیت الله سید عبدالکریم کشمیری ره:
 
#نماز_شب بخوانید
بعضی اعمال #مقام می‌آورد مانند نماز شب؛«عَسى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً»که انسان به #مقام_محمود می‌رسد و #مجاور_خدا می‌شود. 
 
کتاب پندهای آسمانی، ص۲۱

 

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\
 
 
 
129-  و من خطبة له (علیه السلام)> فی ذکر المکاییل و الموازین <عِبَادَ اللَّهِ إِنَّکُمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْیَا أَثْوِیَاءُ مُؤَجَّلُونَ وَ مَدِینُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ فَرُبَّ دَائِبٍ

درمان با برنج_وسماقدر روایت آمده است:کانَ بِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَجَعُ الْبَطْنِ فَأَمَرَ أَنْ یُطْبَخَ لَهُ الْأَرُزُّ وَ یُجْعَلَ عَلَیْهِ السُّمَّاقُ فَأَکَلَهُ فَبَرَأَ.[2]
یعنی امام صادق (ع) شکم_درد داشت امر کرد برای او برنج بپزند و روی آن سماق بریزند آن را میل کرد و خوب شد.
بیماری امام صادق (ع) اسهال شدید معروف به «بَطَن» بود.
امروزه به افرادی که اسهال شدید و مداوم دارند سفارش می‌کنیم همیشه روی غذاهای خود به خصوص برنج ،سماق بریزند �

متن و ترجمه‌ی بخش مرور شده از نامه ۳۱ (جلسه ۶)
أی بُنَی، إِنِّی وَ إِنْ لَمْ أَکنْ عُمِّرْتُ عُمُرَ مَنْ کانَ قَبْلِی
ای پسرکم! همانا من اگرچه عمر نکرده‌ام به اندازه عمر کسانی که بودند قبل من
فقَدْ نَظَرْتُ فِی أَعْمَالِهِمْ وَ فَکرْتُ فِی أَخْبَارِهِمْ وَ سِرْتُ فِی آثَارِهِمْ حَتَّى عُدْتُ کأَحَدِهِمْ،
پس به تحقیق با دقت نگاه کردم در کارهایشان و اندیشه کردم در اخبارشان و سیر کردم در میان آثارشان تا اینکه شدم مانند یکی از آن‌ها
بلْ ک�

وَأَمَّـا مَـنْ أُوتِیَ کِتَــابَـهُ وَرَاءَ ظَـهْرِهِ ۱۰ 
و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند.
فَسَوْفَ یَدْعُـو ثُبُــورًا ۱۱
او بر هلاک خود آه و فریاد حسرت بسیار کند.
وَ یَصْـلَى سَعِیــرًا ۱۲
و به آتش سوزان دوزخ در افتد.
إِنَّـهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ۱۳
که او میان کسانش بسیار مغرور و مسرور بود.
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَـنْ یَحُـورَ ۱۴
و گمان کرد که ابدا (به سوی خدا) باز نخواهد گشت.
بَلَى إِنَّ رَبَّـهُ کَانَ بِهِ

بعضی مدارس خاص هستن. هر کسی توش قبول نمی شه. برای قبولی باید امتیازات خاصی
داشته باشی. در صورت قبولی، خوشحال می شی و به خودت افتخار می کنی که از بین اون
همه متقاضی تو انتخاب شدی. اما این قبولی شروع امتحان هایی هست که باعث رشد و
موفقیت تو می شن.
ایمان هم این طوره.
 قرار نیست، حالا که ما به خدا ایمان
آوردیم، دیگه امتحانی در کار نباشه1. اتفاقا امتحان ها از این به بعد
بیشتر خواهند شد، چرا که قراره رشد کنی و رتبه ی بالاتری بگیری.
به امتحان ها به چشم پله

#حدیث_مهدوی 
امام حسن عسکری(ع)
حَدَّثَنَا عَلِی بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ  إِسْحَاقَ  بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِی قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی ع وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ فَقَالَ لِی مُبْتَدِئاً :«یا أَحْمَدَ بْنَ  إِسْحَاقَ  إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَمْ یخَلِّ الْأَرْضَ
ادامه مطلب

«إِنَّ خَدِیجَةَ کَانَتْ تُصَلِّی یَوْماً فَقَصَدَت أَنْ تُسَلِّمَ فِی الثَّالِثَةِ فَنَادَتْهَا فَاطِمَةُ مِنْ بَطْنِهَا: قُومِی یَا أُمَّاهْ فَإِنَّکِ فِی الثَّالِثَةِ».
ترجمه:
روزی حضرت خدیجه(علیهاالسلام) نماز می‌خواند خواست در رکعت سوم سلام دهد، فاطمه(علیهاالسلام) از شکم وی ندا داد: برخیز ای مادر تو در رکعت سوم هستی.
ادامه مطلب

سوره مبارکه طه/ 83- 97
 
وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسى‏ (83)
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‏ أَثَری وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضى‏ (84)
قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَکَ مِنْ بَعْدِکَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ (85)
فَرَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ یا قَوْمِ أَ لَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ وَعْداً حَسَناً أَ فَطالَ عَلَیْکُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ یَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَخْلَ

 
«لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی شَیْ ءٍ إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقیةً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ»
نباید مؤمنان کافران را دوست خود گیرند، و هر کس چنین کرد چیزی پیش خدا ندارد، مگر آنکه از ایشان تقیه کند، یک تقیه مصلحتی و بظاهر، برای مدتی دوستی کنید و خداوند شما را از خود می‌ترساند، و به سوی خداون

۲۶. اثر تنگ‏دستى، بیمارى و مرگ‏
«لَوْلاَ ثَلاَثَةٌ مَا وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأسَهُ لِشَىْ‏ءٍ اَلْفَقْرُ وَ الْمَرَضُ وَ الْمَوتُ».
امام حسین (ع) فرمود: «اگر سه چیز نبود، آدمى سرش را در برابر هیچ چیز فرود نمى‏ آورد؛ تنگ‏دستى، بیمارى و مرگ».
(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۸۵ ح۴ )
۲۷. غفلت از گناه خویشتن‏
«إِیّاک اَنْ تَکُونَ مِمّنْ یَخَافُ عَلَى الْعِبَادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَیَاْمَنُ الْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ».
امام حسین (ع) فرمود: «مباد�

 
امام صادق علیه السلامبَادِرُوا أَوْلَادَکُمْ بِالْحَدِیثِ‏ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَکُمْ إِلَیْهِمُ الْمُرْجِئَة در آموزش حدیث (اهل بیت) به کودکانتان شتاب کنید، قبل از اینکه مخالفان شیعه (در آموزش های گمراه کننده) بر شما سبقت بگیرند.کافی، ج6، ص47 / وسائل الشیعه، ج17، 331 

وَ قَالَ (علیه السلام): لَا یَنْبَغِی لِلْعَبْدِ أَنْ یَثِقَ بِخَصْلَتَیْنِ: الْعَافِیَةِ وَ الْغِنَى؛ بَیْنَا تَرَاهُ مُعَافًى إِذْ سَقِمَ، وَ بَیْنَا تَرَاهُ غَنِیّاً إِذِ افْتَقَرَ.
دو چیز ناپایدار (اقتصادى، معنوى):و درود خدا بر او، فرمود: سزاوار نیست که بنده خدا به دو خصلت اعتماد کنند: تندرستى، و توانگرى، زیرا در تندرستى ناگاه او را بیمار بینى، و در توانگرى ناگاه او را تهیدست.

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ
وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ
وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ
وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ
وَمُخْتَلَفَ الْمَلاَئِکَةِ
وَمَهْبِطَ الْوَحْیِ
وَمَعْدِنَ الرَّحْمَةِ
وَخُزَّانَ الْعِلْمِ
وَمُنْتَهَى الْحِلْمِ

⭕️ هشت ویژگی مؤمن
عنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ (ع) قَالَ: یَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَکُونَ فِیهِ ثَمَانِی خِصَالٍ وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ، صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ، شَکُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ، قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ، لَا یَظْلِمُ الْأَعْدَاءَ وَ لَا یَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقَاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فِی تَعَبٍ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَةٍ.
امام صادق(ع) فرمود: شایسته است مؤمن هشت ویژگی داشته باشد:
1⃣ در ناملایمات روزگا�

 
دعایی از امیرمؤمنان علیه السلام برای ماه شعبان وارد شده که معروف به «مناجات شعبانیه» است ، در بخشی از این دعا چنین می خوانیم : « وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَک» : «خدایا من از تو در خواست می کنم که بر محمد و خاندان او درود فرستی و من را از جمله ی کسانی قرار دهی که پیوسته به یاد تو هستند » همانگونه که مشاهده می شود در اینجا در خواست یاد آوری دائمی خداوند از سوی بنده شد

«٢٦٧»یا أَیُّهَا الَّذِینَ‌ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ‌ طَیِّباتِ‌ ما کَسَبْتُمْ‌ وَ مِمّا أَخْرَجْنا لَکُمْ‌ مِنَ‌ الْأَرْضِ‌ وَ لا تَیَمَّمُوا الْخَبِیثَ‌ مِنْهُ‌ تُنْفِقُونَ‌ وَ لَسْتُمْ‌ بِآخِذِیهِ‌ إِلاّ أَنْ‌ تُغْمِضُوا فِیهِ‌ وَ اعْلَمُوا أَنَّ‌ اللّهَ‌ غَنِیٌّ‌ حَمِیدٌ اى کسانى که ایمان آورده‌اید! از پاکیزه‌ترین چیزهایى که بدست آورده‌اید و از آنچه ما براى شما از زمین رویانیده‌ایم،انفاق کنید و براى انفاق به سراغ

«٧٩»ما کانَ‌ لِبَشَرٍ أَنْ‌ یُؤْتِیَهُ‌ اللّهُ‌ الْکِتابَ‌ وَ الْحُکْمَ‌ وَ النُّبُوَّةَ‌ ثُمَّ‌ یَقُولَ‌ لِلنّاسِ‌ کُونُوا عِباداً لِی مِنْ‌ دُونِ‌ اللّهِ‌ وَ لکِنْ‌ کُونُوا رَبّانِیِّینَ‌ بِما کُنْتُمْ‌ تُعَلِّمُونَ‌ الْکِتابَ‌ وَ بِما کُنْتُمْ‌ تَدْرُسُونَ‌ هیچ(پیامبر و)بشرى که خداوند به او کتاب و حکم و نبوّت داده است،حقّ‌ ندارد به مردم بگوید:به جاى خدا،بندگان من باشید.بنابراین(شما دانشمندان اهل کتاب به طریق اولى چ

209-  و من کلام له (علیه السلام)> بالبصرة و قد دخل علی العلاء بن زیاد الحارثی و هو من أصحابه یعوده، فلما رأی سعة داره قال <مَا کُنْتَ تَصْنَعُ بِسِعَةِ هَذِهِ الدَّارِ فِی الدُّنْیَا وَ أَنْتَ إِلَیْهَا فِی الْآخِرَةِ کُنْتَ أَحْوَجَ وَ بَلَی إِنْ شِئْتَ بَلَغْتَ بِهَا الْآخِرَةَ تَقْرِی فِیهَا الضَّیْفَ وَ تَصِلُ فِیهَا الرَّحِمَ وَ تُطْلِعُ مِنْهَا الْحُقُوقَ مَطَالِعَهَا فَإِذاً أَنْتَ قَدْ بَلَغْتَ بِهَا الْآخِرَةَ فَقَالَ لَ

84-  و من خطبة له (علیه السلام)
> فی ذکر عمرو بن العاص <
عَجَباً لِابْنِ النَّابِغَةِ یَزْعُمُ لِأَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِیَّ دُعَابَةً وَ أَنِّی امْرُؤٌ تِلْعَابَةٌ أُعَافِسُ وَ أُمَارِسُ لَقَدْ قَالَ بَاطِلًا وَ نَطَقَ آثِماً أَمَا وَ شَرُّ الْقَوْلِ الْکَذِبُ إِنَّهُ لَیَقُولُ فَیَکْذِبُ وَ یَعِدُ فَیُخْلِفُ وَ یُسْأَلُ فَیَبْخَلُ وَ یَسْأَلُ فَیُلْحِفُ وَ یَخُونُ الْعَهْدَ وَ یَقْطَعُ الْإِلَّ فَإِذَا کَانَ عِنْدَ الْحَرْبِ

فَإِنَّ هذا أفضَلُ یَابنَ سِنانٍ! مِن کَذا وکَذا حَجَّةً، وکَذا وکَذا عُمرَةً تَتَطَوَّعُها وتُنفِقُ فیها مالَکَ وتَنصِبُ فیها بَدَنَکَ وتُفارِقُ فیها أهلَکَ ووَلَدَک‏. وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُعْطِی مَنْ صَلَّى هَذِهِ الصَّلَاةَ فِی هَذَا الْیَوْمِ، وَ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مُخْلِصاً، وَ عَمِلَ هَذَا الْعَمَلَ مُوقِناً مُصَدِّقاً عَشْرَ خِصَالٍ. مِنْهَا أَنْ یَقِیَهُ اللَّهُ مِیتَةَ السَّوْءِ وَ یُؤْمِنَهُ مِنَ

فَإِنَّ هذا أفضَلُ یَابنَ سِنانٍ! مِن کَذا وکَذا حَجَّةً، وکَذا وکَذا عُمرَةً تَتَطَوَّعُها وتُنفِقُ فیها مالَکَ وتَنصِبُ فیها بَدَنَکَ وتُفارِقُ فیها أهلَکَ ووَلَدَک‏. وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُعْطِی مَنْ صَلَّى هَذِهِ الصَّلَاةَ فِی هَذَا الْیَوْمِ، وَ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مُخْلِصاً، وَ عَمِلَ هَذَا الْعَمَلَ مُوقِناً مُصَدِّقاً عَشْرَ خِصَالٍ. مِنْهَا أَنْ یَقِیَهُ اللَّهُ مِیتَةَ السَّوْءِ وَ یُؤْمِنَهُ مِنَ

متن حدیث:
حقّ المؤمن علی أخیه
عَنِ الْمُعَلَّی بْنِ خُنَیسٍ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلَامُ: مَا حَقُّ الْمُؤْمِنِ عَلَی الْمُؤْمِنِ؟
قَالَ: إِنِّی عَلَیک شَفِیقٌ، إِنِّی أَخَافُ أَنْ تَعْلَمَ وَ لَا تَعْمَلَ، وَ تُضَیعَ وَ لَا تَحْفَظَ.
قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
ادامه مطلب

إبراهیمُ بْنُ مُحَمَّدِ بنِ عِیسَى الْعُرَیْضِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ ذَاتَ یَوْمٍ قَالَ: «إِذَا صِرْتَ إِلَى قَبْرِ جَدَّتِکَ فَاطِمَةَ فَقُلْ یَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ الله الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَةً.»
ترجمه:
ابراهیم بن محمد بن عیسی عُریضی گفت: روزی امام جواد به ما فرمود: هنگامی که به جانب قبر جدّه‌ات فاطمه رفتی بگو: ای امتحان شده، خداییید، پیید، محنت را بر تو عر�

بخشی از خطبه غدیر پیامبر اکرم (ص)
 
مَعاشِرَالنّاسِ، فَضِّلُوا عَلِیّاً فَإِنَّهُ أَفْضَلُ النَّاسِ بَعْدی مِنْ ذَکَرٍ و أُنْثی ما أَنْزَلَ الله الرِّزْقَ وَبَقِی الْخَلْقُ.مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ، مَغْضُوبٌ مَغْضُوبٌ مَنْ رَدَّ عَلَی قَوْلی هذا وَلَمْ یُوافِقْهُ.أَلا إِنَّ جَبْرئیلَ خَبَّرنی عَنِ الله تَعالی بِذالِکَ وَیَقُولُ: «مَنْ عادی عَلِیّاً وَلَمْ یَتَوَلَّهُ فَعَلَیْهِ لَعْنَتی وَ غَضَبی»، (وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَت

 
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
«وَ إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ یَزِیدَ اللَّهُ فِی عُمُرِکَ فَسُرَّ أَبَوَیْکَ‏.»
 الزهد، ص۳۳
 
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«اگر دوست داری که خداوند بر عمرت بیافزاید، پدر و مادرت را خوشحال کن.»
 

قبل‌نوشت: عذر می‌خوام که پاسخ کامنت‌ها هربار یک‌هفته طول می‌کشه. چون ایام امتحاناته و من اصلاً به هیچ علتی پای لپ‌تاپ نمیام مگر رزقِ این پنجشنبه شب‌ها. این یکی دوهفته اینجوریه. بعدش بچه‌ی خوبی می‌شم. :)

گام سوم
هفته‌ی اول، یک بچه‌ی یتیم بی‌نوا بودید که بعد از سال‌ها گم‌گشتگی، آدرس مهربان‌ترین بابای جهان را پیدا کرده و رفته دم در خانه‌اش. در را زده و قربان صدقه می‌رود. هفته‌ی دوم، با یک لبخند بزرگ شما را پذیرفت و وقتی با خجالت زل زدی�

«٢٨»لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌ الْکافِرِینَ‌ أَوْلِیاءَ مِنْ‌ دُونِ‌ الْمُؤْمِنِینَ‌ وَ مَنْ‌ یَفْعَلْ‌ ذلِکَ‌ فَلَیْسَ‌ مِنَ‌ اللّهِ‌ فِی شَیْ‌ءٍ إِلاّ أَنْ‌ تَتَّقُوا مِنْهُمْ‌ تُقاةً‌ وَ یُحَذِّرُکُمُ‌ اللّهُ‌ نَفْسَهُ‌ وَ إِلَى اللّهِ‌ الْمَصِیرُ نباید اهل ایمان،بجاى مؤمنان،کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هرکس چنین کند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد،مگر آنکه از کفّار پروا و تقیّه کنید(و به خاطر هدف‌هاى مهم‌تر،

می گفت:
بندگی کن تا که سلطانت کنند
تن رها کن تا همه جانت کنند
خوی حیوانی سزوار تو نیست
ترک این خو کن که انسانت کنند
جسم لاهوتی اگر داری بیار
تا به بزم قرب، مهمانت کنند
فرمود: «إِنَ‏ مُبَایعَةَ اللَّهِ‏ رَخِیصَةٌ فَاشْتَرُوهَا قَبْلَ أَنْ تَغْلُوَ ؛ معامله های خدا برای شما ارزان است دریابید قبل از آنکه گران شود.» یک وقتی مقدمات فراهم نمی‌شود و گران می شود. هیچ دستی بهتر از دست تربیت الهی نیست. 
«إغتنم الفرص؛ فرصت ها را غنیمت بشمارید» ما اگر

#قال_الامام_الصادق_علیه_السلام :
 
مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ عَلَى مَوَائِدِ نُورٍیَوْمَ الْقِیَامَةِ فَلْیَکُنْ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ( علیه السَّلام )
 
#امام_صادق_علیه_السلام :
هر کس دوست دارد قیامت بر سر سفره های نور بنشیند باید از زائران امام حسین (علیه السلام) باشد.
 
#وسائل_الشیعه/ج۱۰/ص۳۳۰
 
#اللهم_ارزقنا_‌زیارت_الحسین
 

 
أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ أَرْسَلَتْ‏ إِلَى‏ أَبِی‏ بَکْرٍ تَسْأَلُهُ‏ مِیرَاثَهَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَیْهِ [وَ فَاطِمَةُ حِینَئِذٍ تَطْلُبُ صَدَقَةُ النَّبِیِّ] بِالْمَدِینَةِ وَ فَدَکَ وَ مَا بَقِیَ مِنْ‏ خُمُسِ خَیْبَرَ … فَأَبَى أَبُو بَکْرٍ أَنْ یَدْفَعَ إِلَى فَاطِمَةَ مِنْهَا شَیْئاً …
ترجمه: همانا دختر رسول خدا فردی را نزد ابوبکر فرستاد و میراث خود را از رسول خدا که شامل فیء م�

 
سُئِلَ [عَنْ الرِّضَا] ع عَنْ حَدِّ التَّوَکُّلِ؟ فَقَالَ ع: «أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ.»
 تحف‌العقول، ص۴۴۵
 
از امام رضا (علیه السلام) در مورد مرز (تعریفِ) «توکل» سؤال شد.
حضرت فرمودند: «این‌که از هیچ‌کس نترسی، جز از خداوند.»
 

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُوسُفَ عَنْ دَاوُدَ الْحَدَّادِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَکُنْتُ عِنْدَهُ إِذْ نَظَرْتُ إِلَى زَوْجِ حَمَامٍ عِنْدَهُ فَهَدَرَ الذَّکَرُ عَلَى الْأُنْثَى فَقَالَ لِی أَتَدْرِی مَا یَقُولُ قُلْتُ لَا قَالَ یَقُولُ یَا سَکَنِی وَ عِرْسِی مَا خُلِقَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْکِ إِلَّا أَنْ یَکُونَ مَوْلَایَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ص.
فضیل بن یسار می

سلام
 
                           بسم الله الرحمن الرحیم
 
                                         
 
 
وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ١٢١
و [یاد کن] زمانی را که صبحگاهان [برای جنگ احد] از میان خانواده ات بیرون آمدی تا مؤمنان را برای جنگیدن در سنگرهای نظامی جای دهی؛ و خدا شنوا [یِ به گفته ها] و دانا [یِ بهنیّت ها] ست. (۱۲۱)
 
إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْکُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَا�

206-  و من کلام له (علیه السلام)> و قد سمع قوما من أصحابه یسبون أهل الشام أیام حربهم بصفین <إِنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِینَ وَ لَکِنَّکُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَکَرْتُمْ حَالَهُمْ کَانَ أَصْوَبَ فِی الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِی الْعُذْرِ وَ قُلْتُمْ مَکَانَ سَبِّکُمْ إِیَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَیْنِنَا وَ بَیْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ حَتّ

‍ مرغ ؛ خوکِ پرندگان
إنَّهُ ذُکِرَتِ اللُّحْمَانُ بَیْنَ یَدَیْ عُمَرَ فَقَالَ عُمَرُ إِنَّ أَطْیَبَ اللُّحْمَانِ‌ لَحْمُ‌ الدَّجَاجِ‌ فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع کَلَّا إِنَّ ذَلِکَ خَنَازِیرُ الطَّیْرِ وَ إِنَّ أَطْیَبَ اللُّحْمَانِ لَحْمُ فَرْخٍ قَدْ نَهَضَ أَوْ کَادَ أَنْ یَنْهَضَ [الکافی،ج6،ص312]
یعنی نزد عمر از گوشت یاد شد گفت بهترین گوشت، گوشت مرغ است حضرت علی (ع) فرمود: هرگز! بلکه خوکِ پرندگان است و بهترین گوشت، گوشت ج

محمد اسفندیاری می‌نویسد:
«ما دو گونه دین
داریم: دین خدا و دین مردم. دین خدا آن است که پیامبرش ابلاغ کرده، و دین مردم آن
است که ایشان مدّعی آن‌اند. مردم در این دین برساختهٔ خود متعصب‌تر از دین خدا
هستند، و گروهی از عالمان نیز به دین مردم بیشتر وابسته‌اند و از مردم بیش از خدا
می‌ترسند؛ حال اینکه خداوند بارها فرموده است که از مردم نترسید، بلکه از من
بترسید، از جمله: ”فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ“ ]مائده: 44[؛
همچنین ”فَلَا تَخْشَوْه�

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ [صلی الله علیه و آله و سلم] قَالَ:
إِنْ قَامَتِ السَّاعَةُ وَ فِی یَدِ أَحَدِکُمُ الْفَسِیلَةُ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ لَا تَقُومَ السَّاعَةُ حَتَّى یَغْرِسَهَا فَلْیَغْرِسْهَا
اگر قیامت بر پا شود و در دست یکى از شما نهالى باشد، اگر بتواند چنان کند که کمى پیش از قیامت آن را بکارد، باید بکارد
 (بخاری، محمد بن اسماعیل، الأدب المفرد، بیروت، مؤسسة الکتب الثقافیة، چاپ اول: 1406ق، ص 106)

به تازگی دانشمندان دریافته اند که رشد انسان در سن بیست  و یک سالگی متوقف نمی گردد بلکه مغز تا سن چهل سالگی به رشد خود ادامه می دهد، یعنی رشد انسان تا سن چهل سالگی کامل نمیشود. این همان چیزی است که قرآن به آن اشاره کرده است: ( حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ) [الأحقاف: 15]
 
(چون به رشد و نیرومندی خود و به سن چهل سالگی برسد، گوید ای پروردگار من، به من الهام کن تا نعمتت را �

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ [صلی الله علیه و آله و سلم] قَالَ:
إِنْ قَامَتِ السَّاعَةُ وَ فِی یَدِ أَحَدِکُمُ الْفَسِیلَةُ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ لَا تَقُومَ السَّاعَةُ حَتَّى یَغْرِسَهَا فَلْیَغْرِسْهَا
اگر قیامت بر پا شود و در دست یکى از شما نهالى باشد، اگر بتواند چنان کند که کمى پیش از قیامت آن را بکارد، باید بکارد
 (بخاری، محمد بن اسماعیل، الأدب المفرد، بیروت، مؤسسة الکتب الثقافیة، چاپ اول: 1406ق، ص 106)

بالاترین مرتبه اخلاص
بالاترین مرتبه اخلاص، آن است که هرگاه شخص عملی را انجام می دهد، به کمترین اجر در دو عالم چشم نداشته باشد و نظر او فقط رضای حق تعالی باشد و به جز او، مقصود و مطلوبی نداشته باشد. این مرتبه از اخلاص، اخلاص صدیقین است و به این مرحله نمی رسد، مگر کسانی که در دریای عظمت الهی غرق گشته اند و واله و جیران محبت اویند.
گدای کوی تو از هشت خلد مستغنی است اسیر قید تو از هر دو عالم آزاد است
حافظ
رسیدن به این مرتبه از اخلاص فراهم نیست، مگر ا

«٧٣»وَ لا تُؤْمِنُوا إِلاّ لِمَنْ‌ تَبِعَ‌ دِینَکُمْ‌ قُلْ‌ إِنَّ‌ الْهُدى‌ هُدَى اللّهِ‌ أَنْ‌ یُؤْتى‌ أَحَدٌ مِثْلَ‌ ما أُوتِیتُمْ‌ أَوْ یُحاجُّوکُمْ‌ عِنْدَ رَبِّکُمْ‌ قُلْ‌ إِنَّ‌ الْفَضْلَ‌ بِیَدِ اللّهِ‌ یُؤْتِیهِ‌ مَنْ‌ یَشاءُ وَ اللّهُ‌ واسِعٌ‌ عَلِیمٌ‌ (بزرگان یهود،براى جلوگیرى از گرایش یهود به اسلام،به آنان مى‌گفتند:)جز به کسى که آیین شما را پیروى کند،ایمان نیاورید.(زیرا دینِ‌ حقّ‌ منحصر به ماست. اى پیامبر

بعضی‌وقت‌ها واقعا حس میکنم که یک مشت خاکم که از خاکم عشق می‌چکد. شما نمیدانید ... من بعضی‌وقت‌ها ـ واقعا ـ حسش میکنم ... مثل آب نیست ...غلیظ تر است انگار ... اما همان قدر شفاف و روشن.بعضی وقتا که توی خیابان راه میروم میبینم چطور از پاهایم روی زمین میریزد ... وقتی در گوش‌ت زمزمه‌ میکنم میبینم که چطور روی گردنت جاری می‌شود ... بعضی وقت‌ها که دستانم را دور سینه‌اش حلقه می‌کنم میبینم چطور از آستین‌هایم می‌چکد و آغشته‌ میکند... لَوْلا أَنْ تُفَنِّ

189-  و من کلام له (علیه السلام)> فی الإیمان و وجوب الهجرة <>أقسام الإیمان<فَمِنَ الْإِیمَانِ مَا یَکُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِی الْقُلُوبِ وَ مِنْهُ مَا یَکُونُ عَوَارِیَّ بَیْنَ الْقُلُوبِ وَ الصُّدُورِ إِلَی أَجَلٍ مَعْلُومٍ فَإِذَا کَانَتْ لَکُمْ بَرَاءَةٌ مِنْ أَحَدٍ فَقِفُوهُ حَتَّی یَحْضُرَهُ الْمَوْتُ فَعِنْدَ ذَلِکَ یَقَعُ حَدُّ الْبَرَاءَةِ.>وجوب الهجرة<وَ الْهِجْرَةُ قَائِمَةٌ عَلَی حَدِّهَا الْأَوَّلِ مَا

219-  و من کلام له (علیه السلام)> لما مر بطلحة بن عبد الله و عبد الرحمن بن عتاب بن أسید و هما قتیلان یوم الجمل <لَقَدْ أَصْبَحَ أَبُو مُحَمَّدٍ بِهَذَا الْمَکَانِ غَرِیباً أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ کُنْتُ أَکْرَهُ أَنْ تَکُونَ قُرَیْشٌ قَتْلَی تَحْتَ بُطُونِ الْکَوَاکِبِ أَدْرَکْتُ وَتْرِی مِنْ بَنِی عَبْدِ مَنَافٍ وَ أَفْلَتَتْنِی أَعْیَانُ بَنِی جُمَحَ لَقَدْ أَتْلَعُوا أَعْنَاقَهُمْ إِلَی أَمْرٍ لَمْ یَکُونُوا أَهْلَهُ فَوُقِص�

 
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در ضمن توصیه‌هایشان به ابوذر، فرمودند:
«یَا أَبَا ذَرٍّ، إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَرَى ذَنْبَهُ کَأَنَّهُ تَحْتَ صَخْرَةٍ یَخَافُ أَنْ تَقَعَ عَلَیْهِ، وَ الْکَافِرَ یَرَى ذَنْبَهُ کَأَنَّهُ ذُبَابٌ مَرَّ عَلَى أَنْفِهِ.»
 الأمالی(للطوسی)، ص۵۲۷
 
«ای ابوذر! به‌راستی که مؤمن گناهش را مانند صخره (تخته‌سنگی بسیار بزرگ) می‌بیند که می‌ترسد [هر آن] روی او بیفتد. اما کافر گناهش را مانند مگسی می‌بیند که از روی �

اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمبِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
«أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن یَأْتِیَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ یَلْعَبُونَ»
و یا اهل این آبادیها،از این در امان مى باشند که عذاب ما هنگام روز به سراغشان بیاید در حالى که سرگرم بازى هستند؟!
(سوره مبارکه اعراف/ آیه ۹۸)
❇️تفســــــیر ❇️ در این آیه مى افزاید: آیا اهل آبادى ها از این ایمنند که به هنگام روز در موقعى که غرق انواع بازى ها و سرگرمى ها هستند، عذاب ما دا�

90-  و من خطبة له (علیه السلام)
> و تشتمل علی قدم الخالق و عظم مخلوقاته، و یختمها بالوعظ <
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَیْرِ رُؤْیَةٍ وَ الْخَالِقِ مِنْ غَیْرِ رَوِیَّةٍ الَّذِی لَمْ یَزَلْ قَائِماً دَائِماً إِذْ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ وَ لَا لَیْلٌ دَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ سَاجٍ وَ لَا جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ وَ لَا فَجٌّ ذُو اعْوِجَاجٍ وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ وَ لَا خَلْقٌ ذُو اعْتِمَادٍ ذَلِک

روایت صحیح فوق که منسوب به امام صادق (ع) است ، در کتب متعدد تفسیری و روایی شیعه نقل شده است . 
روایت می گوید ، امام صادق (ع) در تفسیر آیه ی 26 بقره فرمود : قطعا خدا این مثل را برای امیرالمومنین (ع) زد پس پشه ، امیرالمونین (ع) است و بالاتر از پشه (خرمگس) رسول الله (ص) است !!!
إِنَّ اللَّهَ لَا یَسْتَحْیِی أَنْ یَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ... (سوره بقره : 26)
خدا از این که پشه، و آنچه بالای اوست مثال بزند شرم نمی‌کند ...
در ادامه مطلب می تو�

 
...عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ أَنَّهُ قَالَ ذَاتَ یَوْمٍ: «أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِمَا لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ؟» فَقُلْتُ: بَلَى. فَقَالَ: «شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَایَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا یَعْنِی الْأَئِمَّةَ خَاصَّةً وَ التَّسْلِیمَ لَ

سلام 
  
                        بسم الله الرحمن الرحیم
وَلِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَمْحَقَ الْکَافِرِینَ ١٤١
و [نیز این پیروزی ها و ناکامی ها] برای آن است که کسانی را که [از روی حقیقت] ایمان آورده اند [از عیوب و آلودگی ها] تصفیه و پاک کند، و کافران را نابود نماید. (۱۴۱)
 
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ ١٤٢
آیا پنداشته اید [با ایمانِ ب

 
...عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
«لَیْسَ الزُّهْدُ فِی الدُّنْیَا بِإِضَاعَةِ الْمَالِ وَ لَا تَحْرِیمِ الْحَلَالِ بَلِ الزُّهْدُ فِی الدُّنْیَا أَنْ لَا تَکُونَ بِمَا فِی یَدِکَ أَوْثَقَ مِنْکَ بِمَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.»
 الکافی، ج۵، ص۷۰
 
از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است:
«زهد در دنیا، به «از دست دادن مال» و «حرام کردن حلال» نیست.
بلکه زهد در دنیا، این است که به آن‌چه در دستت اس�

 
 وَ قَالَ علیه السلام؛‏ إِظْهَارُ الشَّیْ‏ءِ قَبْلَ أَنْ یُسْتَحْکَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ (تحف العقول ص457)
اظهار چیزى پیش از آن که استوار شود مایه تباهى آن است.
 
وَ قَالَ علیه السلام:‏ الْمُؤْمِنُ یَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِیقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ (تحف العقول ص457)
 مؤمن نیازمند توفیق از جانب خداوند و اندرزگویى (خیر خواهى و عبرت‏آموزى) به خویش و پذیرش اندرز از کسى است که پندش دهد. (ترجمه پرویز اتا

چند وقت پیش قرآن می‌خوندم. رسیدم به یه آیه‌ای. آیه‌ی ۳۶ سوره‌ی قیامة بود.
أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ یُتْرَکَ سُدًى
آیا انسان می‌پندارد که به حال خود رها می‌شود؟
دوستش داشتم. یه حس امنیت خوبی می‌داد. هم حس امنیت می‌داد هم «حواست باشه چه غلطی می‌کنی طور»! :دی توی ترجمه‌ش یه تیکّه اضافه نوشته بود که «علی(ع) بسیار این آیه را می‌خواند و می‌گریست.» جالبه!
یه چیز دیگه هم که ازش خوشم اومد بحث توکّل‌ـه!
مثلن زمانی که المپیاد می‌خوندیم یکی از

بسم رب الرفیق تکلیف دل سیاه شده ی ما را دل امیدوار ما مشخص میکند!+حالِ ما شده مداومت بر طیّ مسیر بین "اتَّبَعْتُ فِیهِ هَوَى نَفْسِی" و "مُعْتَذِراً نَادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقِیلاً مُسْتَغْفِراً مُنِیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً" ؛ که ما را چاره ای نیست، "لاَ أَجِدُ مَفَرّاً مِمَّا کَانَ مِنِّی". ما بنده ی تو ایم، با همه ی نقص هایمان. گفتند بنده ی گنه کار تو را خواستند به دوزخ اندازند، دم آخر سرش را برگرداند: من به امید لطف تو گناه �

روایت شده که هرکه در هر شب از ماه رمضان سوره «انّا فتحنا لک فتحا مبینا» را در نماز نافله بخواند، در آن سال از آسیب محفوظ میماند.آگاه باش از اعمالى که مستحب است در شبهاى ماه رمضان بجا آورده شود، هزار رکعت نماز در مجموع این ماه است، که استادان و بزرگان علما در کتاب هاى خود، که در زمینه فقه یا عبادات نوشته اند به آن اشاره کرده اند.احادیث در باب کیفیت بجا آوردن آن مختلف است، آنچه موافق روایت ابن ابى قرّه از امام جواد علیه السّلام است، و شیخ مفید در

175-  من خطبة له (علیه السلام)> فی الموعظة و بیان قرباه من رسول اللّه <أَیُّهَا النَّاسُ غَیْرُ الْمَغْفُولِ عَنْهُمْ وَ التَّارِکُونَ الْمَأْخُوذُ مِنْهُمْ مَا لِی أَرَاکُمْ عَنِ اللَّهِ ذَاهِبِینَ وَ إِلَی غَیْرِهِ رَاغِبِینَ کَأَنَّکُمْ نَعَمٌ أَرَاحَ بِهَا سَائِمٌ إِلَی مَرْعًی وَبِیٍّ وَ مَشْرَبٍ دَوِیٍّ وَ إِنَّمَا هِیَ کَالْمَعْلُوفَةِ لِلْمُدَی لَا تَعْرِفُ مَا ذَا یُرَادُ بِهَا إِذَا أُحْسِنَ إِلَیْهَا تَحْسَبُ یَوْم

✍ بهترین‌ها
خداوند تمام کارهاى خودش رو به نحو احسن انجام داده:
هر چیزی که آفرید به بهترین وجه آفرید.
أحْسَنَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ خَلَقَهُ أحْسَنُ الْخالِقِینَفی أَحْسَنِ تَقْوِیم
✅ از ما هم خواسته که کارهامون رو به نحو احسن انجام بدیم.
⚡️ از بهترین سخن پیروى کنیم.فیَتَّبِعُونَ‌ أَحْسَنَهُ
⚡️ بهترین سخن را بگوییم. یقُولُوا الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
⚡️ بدى رو با بهترین شیوه پاسخ بدیم. ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
 ⚡️ پاسخ احترام مردم رو ب

#دوستان عزیزی که نماز و روزه و ختم قرآن قضای اموات(ره) برگردنشان میباشد می توانند با مراجعه به منوهای بالای صفحه وبلاگ وارد گزینه نماز و روزه استیجاری شوند واین دین بزرگ را از خود ساقط کنند..  /\   /\
 
125-  و من کلام له (علیه السلام)> فی التحکیم و ذلک بعد سماعه لأمر الحکمین <إِنَّا لَمْ نُحَکِّمِ الرِّجَالَ وَ إِنَّمَا حَکَّمْنَا الْقُرْآنَ هَذَا الْقُرْآنُ إِنَّمَا هُوَ خَطٌّ مَسْطُورٌ بَیْنَ الدَّفَّتَیْنِ لَا یَنْطِقُ بِلِسَانٍ وَ لَا

گاهی خدا برایت همه پنجره ها را میبنددوهمه درها را قفل میکندزیباست اگر فکر کنی آن بیرون هوا طوفانی استو خدا درحال مراقبت از توستْ وَ عَسىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اَللّٰهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ (٢١٦)بقرهو بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بدتر است ، و خدا می داند و شما نمی دانید

هشتم: این مناجات را که از ابن خالویه روایت شده بخواند به گفته او این مناجات حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام و امامان پس از اوست، که در ماه شعبان می خواندند:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ رَاجِیاً لِمَا لَدَیْ�

ثواب کسی که بگوید لا اله الا الله
شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:
۷- حَدَّثَنَا أَبِی رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ اَلْكُوفِیِّ وَ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ كُلُّهُمْ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ یُوسُفَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ عَمْرٍو عَنْ مُهَاجِرِ بْنِ اَلْحُسَیْنِ عَنْ زَیْدِ بْنِ أَرْقَمَ عَنِ اَلنَّبِیِّ ص قَالَ : مَنْ قَالَ‌ لاَ إِلَ�

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآیَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ
وعدۀ «انا رادوه الیک و جاعلوه من المرسلین» قلب ام‌موسی را آسود و حزن و خوف از آن زدود تا طفل به آب سپارد؛ اما باز، «إِنْ کَادَتْ لَتُبْدِی بِهِ». دیدن تحقق وعدۀ الهی اثر دیگری دارد «فَرَدَدْنَاهُ إِلَىٰ أُمِّهِ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ

همیشه برام سوال بوده توی یک رابطه زن و شوهری محبت تا چه اندازه باید باشه؟؟
تا چه حد باید همسرم رو دوست داشت باشم؟؟
آیا برای محبت بین همسران حدو حسابی هم هست؟؟
تا به این ایه از قران رسیدم " وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا
لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ
فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ " چقدر زیبا قرآن این روابط همسری رو بیان می کنه که از کلمه " مودة " اس

یک جا خوندم از آدمهای مذهبی نما بترسید چرا که فکر میکنند هرکاری کنند مشکلی نداره و با عبادت حل میشع!و امروز با چشم خودم دیدم آدم مذهبی نمایی رو که اسم نخواستن و بدی های خودش میگذاره خواست خدا و خیلی شیک طرف مقابل با آیه ی 《....وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ》

وچه بسا چیزی را دوست می دارید که به ضرر شماست
اسم نامردی و جازدنشون اینجوری سعی میکنن پاک کنن!
باشه آقا شما شیخ مفید

آیت الله جوادی آملی: خطبه‌ای است که وجود مبارک حضرت امیر دُرفشانی می‌کند برزخ را معنا می‌کند، ساهره قیامت را معنا می‌کند. ابن ابی الحدید در شرح این خطبه می‌گوید: اگر ادیبان و بلاغت‌شناسان را یکجا جمع بکنند و این خطبه را بر آنها بخوانند آنها می‌فهمند که این سجده دارد. همان طوری که بعضی از آیات قرآن سجده دارد. ما این مطلب را به عرض استاد علامه طباطبایی رساندیم که این اغراق نیست؟ ما آنچه شنیدیم سجده بر آیات قرآن کریم است، در غیر قرآن سجده نی�

18-  و من کلام له (علیه السلام)
> فی ذم اختلاف العلماء فی الفتیا <
>و فیه یذم أهل الرأی و یکل أمر الحکم فی أمور الدین للقرآن <
>ذم أهل الرأی<
تَرِدُ عَلَی أَحَدِهِمُ الْقَضِیَّةُ فِی حُکْمٍ مِنَ الْأَحْکَامِ فَیَحْکُمُ فِیهَا بِرَأْیِهِ ثُمَّ تَرِدُ تِلْکَ الْقَضِیَّةُ بِعَیْنِهَا عَلَی غَیْرِهِ فَیَحْکُمُ فِیهَا بِخِلَافِ قَوْلِهِ ثُمَّ یَجْتَمِعُ الْقُضَاةُ بِذَلِکَ عِنْدَ الْإِمَامِ الَّذِی اسْتَقْضَاهُمْ فَیُصَوِّبُ آر�

غسل جمعه کند. از جمله اعمال مستحبى است که بر آن تأکید بسیار شده و در روایت آمده که حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله‏ به امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: یا على! در هر جمعه غسل کن، گرچه به خاطر آن غذاى خود را براى بدست آوردن آب جهت‏ غسل کردن بفروشى و گرسنه بمانى.

دعا هنگام غسل
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اج

 
...عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ الْکِنْدِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص إِذَا صَعِدَ الْمِنْبَرَ قَالَ: «یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِ أَنْ یَجْتَنِبَ مُوَاخَاةَ ثَلَاثَةٍ الْمَاجِنِ وَ الْأَحْمَقِ وَ الْکَذَّابِ فَأَمَّا الْمَاجِنُ فَیُزَیِّنُ لَکَ فِعْلَهُ وَ یُحِبُّ أَنْ تَکُونَ مِثْلَهُ وَ لَا یُعِینُکَ عَلَى أَمْرِ دِینِکَ وَ مَعَادِکَ وَ مُقَارَنَتُهُ جَفَاءٌ وَ قَسْوَةٌ

177-  و من کلام له (علیه السلام)> فی معنی الحکمین <فَأَجْمَعَ رَأْیُ مَلَئِکُمْ عَلَی أَنِ اخْتَارُوا رَجُلَیْنِ فَأَخَذْنَا عَلَیْهِمَا أَنْ یُجَعْجِعَا عِنْدَ الْقُرْآنِ وَ لَا یُجَاوِزَاهُ وَ تَکُونُ أَلْسِنَتُهُمَا مَعَهُ وَ قُلُوبُهُمَا تَبَعَهُ فَتَاهَا عَنْهُ وَ تَرَکَا الْحَقَّ وَ هُمَا یُبْصِرَانِهِ وَ کَانَ الْجَوْرُ هَوَاهُمَا وَ الِاعْوِجَاجُ رَأْیَهُمَا وَ قَدْ سَبَقَ اسْتِثْنَاؤُنَا عَلَیْهِمَا فِی الْحُکْمِ ب

در کتاب مفاتیح الجنان در خصوص اعمال ویژه روز عید غدیر آمده است که دو رکعت نماز کند و به سجده رود و صد مرتبه شکر خدا کند پس سر از سجده بردارد و بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّ لَکَ الْحَمْدَ وَحْدَکَ لاَ شَرِیکَ لَکَ‏
اى خداى من از تو درخواست مى‏ کنم که حمد و ستایش مخصوص توست که یکتایى و بى ‏شریک
وَ أَنَّکَ وَاحِدٌ أَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَکَ کُفُواً أَحَدٌ
و یگانه و فرد و غنى بالذاتى ‏نه فرزن�

{امام مهدی(عج) در قرآن - شماره 37}
 
اولین کلمات امام زمان پس از ولادت
 
حکیمه (دختر امام جواد) می فرماید: روز هفتم از میلاد حضرت مهدی، نزد امام عسکری بودم، ایشان به فرزندشان فرمودند: «پسرم! سخن بگوی» و او گفت: أشهَدُ أن لا إلهَ إلّا اللّه و درود بر محمد و امیرالمؤمنین و ائمه طاهرین فرستاد تا آنجا که به نام پدرش رسید سپس فرمود:
بسمِ اللّهِ الرَّحمن الرَّحیم، وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِ